Griechenland kämpft seit Jahren mit einer hohen Zahl frei lebender Hunde (und Katzen). Schätzungen variieren stark; NGOs sprechen von Hunderttausenden bis hin zu über zwei Millionen Straßentieren landesweit – ein Symptom aus Abgaben, fehlender Kennzeichnung und punktueller Überforderung der Kommunen.
Von HB-Redakteurin Maria Vlachou
Aktuell – Eine aktuelle Awareness-Kampagne aus Athen beziffert die Zahl der streunenden Hunde auf rund 760.500 und der Katzen auf 2,07 Millionen – ein NGO-Schätzwert, der die Dimension verdeutlicht, aber nicht als amtliche Statistik gilt.
Mit Gesetz 4830/2021 hat Griechenland sein Tierwohl- und Streuner-Management grundlegend modernisiert. Kernpunkte: verpflichtende Mikrochip-Kennzeichnung, Registrierung im Nationalen Heimtierregister, Kastrationspflicht (mit eng definierten Ausnahmen) sowie die Zuordnung klarer Zuständigkeiten an die Gemeinden – von Einfang und tierärztlicher Basisversorgung bis zu Impfung und Sterilisation. Zur Umsetzung wurde das Finanzierungsprogramm „Argos“ für kommunale Maßnahmen geschaffen. Die Reform baut auf früheren Rechtsakten (u. a. 4039/2012, 4235/2015) auf und wird wissenschaftlich als „progressiver Rahmen“ bewertet; eine erste Gesamtüberprüfung ist für 2026 vorgesehen.
Vor Ort zeigen Programme, dass das Gesetz wirkt, wo es konsequent umgesetzt wird: Kommunen und Tierschutzorganisationen kooperieren bei Kastrationskampagnen, Mikrochip-Aktionen und Kontrollen gegen Abgabe und illegalen Handel. Beispiele reichen von Inselgemeinden bis hin zu Pilotprojekten, die kommunale Register aufbauen und Bußgelder durchsetzen.
Gleichzeitig bleibt das Straßenbild vieler Städte (vor allem in der Hochsaison) von frei lebenden Tieren geprägt – Beobachtungen, die auch 2024/2025 in Reisereportagen und Medienberichten wiederkehren. Der Befund: Die Zahl der Streuner geht lokal zurück, landesweit ist die Lage jedoch uneinheitlich; die Durchsetzung der Pflichten (Chip, Registrierung, Kastration) ist stark kommunal abhängig.
Auf EU-Ebene liegen seit Ende 2023 Vorschläge auf dem Tisch, die erstmals EU-weit einheitliche Mindeststandards für die Haltung von Hunden und Katzen in Zuchten, Zoohandlungen und Tierheimen schaffen sollen – flankiert von Maßnahmen gegen illegalen Tierhandel. Das ist für Griechenland relevant, weil es Kommunen und Tierheimen klare Leitplanken gibt und Vollzugshilfen ermöglicht.
Warum das Problem bleibt
- Abgabe statt Chip & Kastration: Trotz Pflichtregelungen werden Tiere weiterhin abgegeben oder „ausgesetzt“, u. a. aus Kostengründen oder Unwissen.
- Ressourcen der Kommunen: Tierheime, mobile Kliniken und Kontrollen brauchen Personal, Geld und Daten – die „Argos“-Mittel reichen lokal nicht immer.
- Datenlücken: Es fehlt an verlässlicher, zentraler Statistik zu Beständen, Einfang-, Kastrations- und Adoptionszahlen – NGO-Schätzungen dominieren die Debatte.
Was jetzt umgesetzt werden sollte
- Null-Nachwuchs als Grundsatz: Flächendeckende, kostenlose/sozial gestaffelte Kastrationsprogramme für Besitztiere und Straßentiere, mobil und ganzjährig – mit jährlichen Zielquoten je Gemeinde. (Rechtsbasis vorhanden; Praxiserfolge aus Kommunalprojekten belegen die Wirksamkeit.)
- Kennzeichnung, Registrierung, Kontrolle: Mikrochip-Pflicht konsequent durchsetzen – inklusive stichprobenartiger Polizeikontrollen, Bußgelder bei Verstößen und niederschwelliger Chip-Vergabe über Amts- und Partner-Tierärzte.
- Nationales Transparenz-Dashboard: Monatliche Open-Data-Berichte aus dem Heimtierregister: Einfang, Kastration, Rückführung, Adoption, Euthanasie (nur medizinisch indiziert). Das schafft Evidenz und steuert Ressourcen.
- Tierheime nach EU-Standard: Investitionen in kommunale Tierheime/Partner-Tierkliniken nach den kommenden EU-Mindeststandards; Schulungen für Personal zu Stressreduktion, Infektionsschutz und Vermittlung.
- Tourismus als Hebel: Offizielle „Feed-&-Fix“-Guides in Hotels, Häfen und auf Fähren: Wen füttern? Wen melden? Wie unterstützen? Begleitend QR-Codes zu Meldeapps und Spenden an lokale Kastrationsprogramme. (Pilotaktionen zeigen Wirkung.)
- Schulen & Führerschein: Tierschutzunterricht ab der Grundschule; Theoriefragen zu Chip/Kastration in den Führerschein-Katalog – vergleichbar mit Umweltfragen. (Aufklärung reduziert Abgaben nachhaltig.)
- Schlag gegen illegalen Handel: Gemeinsame Taskforces von Zoll, Polizei und Veterinärbehörden, Anbindung an EU-Datenbanken, Online-Plattformen zu Pflichtangaben verpflichten.
- Katastrophenschutzplan für Tiere: Hitzewellen und Brände treffen auch Straßentiere – jede Gemeinde braucht Evakuierungs- und Versorgungspläne mit Tierschutz-NGOs und Feuerwehr. (Lehren aus den vergangenen Sommern.)
Wer in Hafenstädten oder auf Inseln unterwegs ist, begegnet ihnen überall: misstrauischen, aber hoffnungsvollen Augen, die Nähe wollen und Schutz brauchen. Die gute Nachricht: Griechenland hat die Gesetzesgrundlagen geschaffen – sie gelten landesweit und sind klar. Die Herausforderung: Sie müssen nun konsequent, datengestützt und sozial flankiert umgesetzt werden. Dann können weniger Tiere auf der Straße geboren werden, mehr gechipte Hunde zu ihren Halter:innen zurückfinden – und Tierheime zu Drehscheiben der Vermittlung statt zu Warteschleifen werden.
Hinweis zur Datenlage: Offizielle, aktuelle Gesamtzahlen zu Straßentieren liegen nicht zentral vor; Schätzwerte stammen überwiegend von Kampagnen und NGOs und variieren entsprechend. Dieses Stück stützt sich auf das geltende Recht (u. a. 4830/2021 inkl. „Argos“), behördliche/EU-Dokumente sowie aktuelle NGO- und Medienberichte (Stand: 20.08.2025). (mv)
Stray Dogs in Greece: Between Legal Reform and Lived Reality – What needs to happen now
Greece has been struggling for years with a high number of free-roaming dogs (and cats). Estimates vary widely; NGOs speak of hundreds of thousands to over two million stray animals nationwide – a symptom of abandonment, lack of identification, and the occasional overstretching of municipalities.
Current Situation – A recent awareness campaign from Athens puts the number of stray dogs at around 760,500 and cats at 2.07 million – an NGO estimate that illustrates the scale, but does not count as official statistics.
With Law 4830/2021, Greece has fundamentally modernized its animal welfare and stray management system. Key points: mandatory microchip identification, registration in the National Pet Register, compulsory neutering (with narrowly defined exceptions), and the assignment of clear responsibilities to municipalities – from capture and basic veterinary care to vaccination and sterilization. To support implementation, the “Argos” funding program was created for municipal measures. The reform builds on earlier legal acts (including 4039/2012, 4235/2015) and is scientifically regarded as a “progressive framework”; the first overall review is scheduled for 2026.
On the ground, programs show that the law works where it is consistently applied: municipalities and animal welfare organizations cooperate in neutering campaigns, microchip initiatives, and checks against abandonment and illegal trade. Examples range from island municipalities to pilot projects that build local registers and enforce fines.
At the same time, the streets of many cities (especially in high season) remain marked by free-roaming animals – observations echoed in travel reports and media coverage in 2024/2025. The finding: locally, stray numbers are declining, but nationwide the situation is inconsistent; enforcement of duties (chip, registration, neutering) depends heavily on the municipality.
At EU level, since late 2023 proposals have been on the table to establish, for the first time, uniform minimum standards for the keeping of dogs and cats in breeding, pet shops, and shelters – accompanied by measures against illegal animal trade. This is relevant for Greece because it gives municipalities and shelters clear guidelines and enforcement support.
Why the problem persists
- Abandonment instead of chip & neutering: Despite mandatory rules, animals are still abandoned or “dumped,” due to cost or lack of awareness.
- Municipal resources: Shelters, mobile clinics, and inspections need staff, money, and data – “Argos” funds are not always sufficient locally.
- Data gaps: There is a lack of reliable, central statistics on populations, captures, neutering, and adoptions – NGO estimates dominate the debate.
What should be implemented now
- Zero offspring as principle: Nationwide, free or socially graded neutering programs for owned and stray animals, mobile and year-round – with annual target quotas per municipality. (Legal basis exists; practical successes from local projects prove effectiveness.)
- Identification, registration, control: Strict enforcement of microchip obligation – including random police checks, fines for violations, and low-threshold chip distribution via municipal and partner vets.
- National transparency dashboard: Monthly open-data reports from the Pet Register: capture, neutering, return, adoption, euthanasia (only medically indicated). This creates evidence and guides resources.
- EU-standard shelters: Investment in municipal shelters/partner clinics according to upcoming EU minimum standards; training for staff in stress reduction, infection control, and adoption facilitation.
- Tourism as lever: Official “Feed-&-Fix” guides in hotels, ports, and ferries: whom to feed? whom to report? how to support? Accompanied by QR codes linking to reporting apps and donations for local neutering programs. (Pilot actions show effect.)
- Schools & driving license: Animal welfare education from primary school; theory questions on chip/neutering in the driving test catalog – comparable to environmental questions. (Awareness sustainably reduces abandonment.)
- Crackdown on illegal trade: Joint taskforces of customs, police, and veterinary authorities, linked to EU databases, with online platforms required to provide mandatory information.
- Disaster protection plan for animals: Heatwaves and fires also affect strays – every municipality needs evacuation and care plans with NGOs and fire brigades. (Lessons from past summers.)
Anyone traveling in port cities or on islands encounters them everywhere: mistrustful but hopeful eyes, seeking closeness and protection. The good news: Greece has created the legal foundations – they apply nationwide and are clear. The challenge: they now need to be implemented consistently, data-driven, and socially supported. Then fewer animals will be born on the streets, more chipped dogs will find their way back to their owners – and shelters will become hubs of adoption rather than waiting rooms.
Note on data situation: Official, up-to-date national figures on stray animals are not centrally available; estimates come mainly from campaigns and NGOs and vary accordingly. This piece is based on applicable law (including 4830/2021 and “Argos”), official/EU documents, as well as current NGO and media reports (status: 20.08.2025).
Αδέσποτα σκυλιά στην Ελλάδα: Ανάμεσα σε νομοθετική μεταρρύθμιση και βιωμένη πραγματικότητα – τι πρέπει να γίνει τώρα
Η Ελλάδα παλεύει εδώ και χρόνια με μεγάλο αριθμό ελεύθερα ζωντανών σκύλων (και γατών). Οι εκτιμήσεις διαφέρουν πολύ· ΜΚΟ μιλούν για εκατοντάδες χιλιάδες έως και πάνω από δύο εκατομμύρια αδέσποτα ζώα πανελλαδικά – σύμπτωμα εγκατάλειψης, έλλειψης σήμανσης και περιστασιακής αδυναμίας των δήμων.
Τρέχουσα κατάσταση – Μια πρόσφατη καμπάνια ενημέρωσης στην Αθήνα υπολογίζει τον αριθμό των αδέσποτων σκύλων σε περίπου 760.500 και των γατών σε 2,07 εκατομμύρια – εκτίμηση ΜΚΟ που δείχνει το μέγεθος, αλλά δεν αποτελεί επίσημη στατιστική.
Με τον Νόμο 4830/2021 η Ελλάδα εκσυγχρόνισε ριζικά το σύστημα προστασίας ζώων και διαχείρισης αδέσποτων. Βασικά σημεία: υποχρεωτική ηλεκτρονική σήμανση με μικροτσίπ, καταχώριση στο Εθνικό Μητρώο Ζώων Συντροφιάς, υποχρεωτική στείρωση (με περιορισμένες εξαιρέσεις) καθώς και σαφής ανάθεση αρμοδιοτήτων στους δήμους – από περισυλλογή και βασική κτηνιατρική φροντίδα έως εμβολιασμό και στείρωση. Για την εφαρμογή θεσπίστηκε το χρηματοδοτικό πρόγραμμα «Άργος» για δημοτικά μέτρα. Η μεταρρύθμιση βασίστηκε σε προηγούμενες νομοθεσίες (4039/2012, 4235/2015) και επιστημονικά χαρακτηρίζεται ως «προοδευτικό πλαίσιο»· η πρώτη συνολική αξιολόγηση έχει προγραμματιστεί για το 2026.
Στην πράξη, προγράμματα δείχνουν ότι ο νόμος αποδίδει όπου εφαρμόζεται με συνέπεια: δήμοι και φιλοζωικές οργανώσεις συνεργάζονται σε καμπάνιες στείρωσης, δράσεις μικροτσίπ και ελέγχους κατά της εγκατάλειψης και του παράνομου εμπορίου. Παραδείγματα υπάρχουν από νησιωτικούς δήμους έως πιλοτικά έργα που δημιουργούν τοπικά μητρώα και επιβάλλουν πρόστιμα.
Ταυτόχρονα, η εικόνα των δρόμων πολλών πόλεων (ιδίως στην τουριστική περίοδο) εξακολουθεί να χαρακτηρίζεται από ελεύθερα ζώα – παρατηρήσεις που επανέρχονται και το 2024/2025 σε ταξιδιωτικές αναφορές και ρεπορτάζ. Συμπέρασμα: τοπικά ο αριθμός των αδέσποτων μειώνεται, αλλά σε εθνικό επίπεδο η κατάσταση παραμένει άνιση· η εφαρμογή των υποχρεώσεων (μικροτσίπ, καταχώριση, στείρωση) εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από τον κάθε δήμο.
Σε επίπεδο ΕΕ, από τα τέλη του 2023 υπάρχουν προτάσεις για πρώτη φορά για ενιαία ελάχιστα πρότυπα στη διατήρηση σκύλων και γατών σε εκτροφεία, pet shops και καταφύγια – συνοδευόμενα από μέτρα κατά του παράνομου εμπορίου ζώων. Αυτό έχει σημασία για την Ελλάδα, γιατί παρέχει σε δήμους και καταφύγια σαφείς οδηγίες και εργαλεία επιβολής.
Γιατί το πρόβλημα παραμένει
- Εγκατάλειψη αντί για τσιπάρισμα & στείρωση: Παρά τις υποχρεώσεις, ζώα εξακολουθούν να εγκαταλείπονται, λόγω κόστους ή άγνοιας.
- Πόροι των δήμων: Καταφύγια, κινητές κλινικές και έλεγχοι χρειάζονται προσωπικό, χρήματα και δεδομένα – τα κονδύλια του «Άργου» δεν επαρκούν πάντα τοπικά.
- Κενά δεδομένων: Λείπουν αξιόπιστα, κεντρικά στατιστικά για πληθυσμούς, περισυλλογές, στειρώσεις και υιοθεσίες – οι εκτιμήσεις ΜΚΟ κυριαρχούν στη συζήτηση.
Τι πρέπει να εφαρμοστεί τώρα
- Αρχή μηδενικών γεννήσεων: Πανελλαδικά, δωρεάν ή κοινωνικά κλιμακωμένα προγράμματα στείρωσης για δεσποζόμενα και αδέσποτα ζώα, κινητά και καθ’ όλη τη διάρκεια του έτους – με ετήσιες ποσοστώσεις ανά δήμο. (Υπάρχει νομική βάση· τα τοπικά παραδείγματα αποδεικνύουν την αποτελεσματικότητα.)
- Σήμανση, καταχώριση, έλεγχος: Αυστηρή επιβολή της υποχρέωσης μικροτσίπ – με τυχαίους αστυνομικούς ελέγχους, πρόστιμα για παραβάσεις και εύκολη πρόσβαση στο τσιπ μέσω δημοτικών και συνεργαζόμενων κτηνιάτρων.
- Εθνικό ταμπλό διαφάνειας: Μηνιαίες αναφορές ανοικτών δεδομένων από το Μητρώο Ζώων Συντροφιάς: περισυλλογή, στείρωση, επιστροφή, υιοθεσία, ευθανασία (μόνο για ιατρικούς λόγους). Αυτό δημιουργεί τεκμήρια και κατευθύνει πόρους.
- Καταφύγια με βάση τα πρότυπα ΕΕ: Επενδύσεις σε δημοτικά καταφύγια/συνεργαζόμενες κλινικές με βάση τα επερχόμενα ελάχιστα πρότυπα της ΕΕ· εκπαίδευση προσωπικού σε μείωση άγχους, πρόληψη λοιμώξεων και υιοθεσία.
- Ο τουρισμός ως μοχλός: Επίσημοι οδηγοί «Feed-&-Fix» σε ξενοδοχεία, λιμάνια και πλοία: ποιον ταΐζουμε; ποιον αναφέρουμε; πώς βοηθάμε; Συνοδευόμενοι από QR-codes για εφαρμογές αναφοράς και δωρεές σε τοπικά προγράμματα στείρωσης. (Πιλοτικές δράσεις δείχνουν αποτέλεσμα.)
- Σχολεία & δίπλωμα οδήγησης: Μαθήματα φιλοζωίας από το δημοτικό· θεωρητικές ερωτήσεις για τσιπάρισμα/στείρωση στον κατάλογο εξετάσεων για δίπλωμα – όπως οι ερωτήσεις περιβάλλοντος. (Η ενημέρωση μειώνει μόνιμα τις εγκαταλείψεις.)
- Χτύπημα στο παράνομο εμπόριο: Κοινές ομάδες τελωνείου, αστυνομίας και κτηνιατρικών αρχών, σύνδεση με βάσεις δεδομένων της ΕΕ, υποχρέωση πλατφορμών να παρέχουν στοιχεία.
- Σχέδιο πολιτικής προστασίας για ζώα: Καύσωνες και πυρκαγιές πλήττουν και τα αδέσποτα – κάθε δήμος χρειάζεται σχέδια εκκένωσης και φροντίδας με ΜΚΟ και Πυροσβεστική. (Μαθήματα από τα προηγούμενα καλοκαίρια.)
Όποιος ταξιδεύει σε λιμάνια ή νησιά τα συναντά παντού: καχύποπτα αλλά ελπιδοφόρα μάτια, που ζητούν εγγύτητα και προστασία. Το καλό νέο: η Ελλάδα έχει θεσπίσει το νομικό πλαίσιο – ισχύει πανελλαδικά και είναι σαφές. Η πρόκληση: να εφαρμοστεί με συνέπεια, τεκμηριωμένα και με κοινωνική στήριξη. Τότε λιγότερα ζώα θα γεννιούνται στους δρόμους, περισσότερα τσιπαρισμένα σκυλιά θα επιστρέφουν στους κηδεμόνες τους – και τα καταφύγια θα γίνουν κόμβοι υιοθεσίας αντί για αναμονής.
Σημείωση για τα δεδομένα: Επίσημοι, επικαιροποιημένοι πανελλαδικοί αριθμοί για τα αδέσποτα δεν υπάρχουν κεντρικά· οι εκτιμήσεις προέρχονται κυρίως από καμπάνιες και ΜΚΟ και διαφέρουν ανάλογα. Το παρόν κείμενο βασίζεται στο ισχύον δίκαιο (4830/2021 και «Άργος»), σε έγγραφα αρχών/ΕΕ καθώς και σε πρόσφατες εκθέσεις ΜΚΟ και ΜΜΕ (κατάσταση: 20.08.2025).