Der Museumsrat des Kulturministeriums hat die abschließende museale Studie, die die neuen Ausstellungen des Archäologischen Nationalmuseums (NAM) und des Epigraphischen Museums (EM) plant und organisiert, die im selben Gebäudekomplex entstehen, einstimmig positiv bewertet.
Aktuell/Kunst & Kultur – Dabei handelt es sich um zwei äußerst bedeutende Museen: Das Archäologische Nationalmuseum ist eine beispiellose Schatzkammer antiker griechischer Kunst und das Epigraphische Museum ist das einzige Museum seiner Art auf der Welt. Das Projekt der Neuausstellung, Gebäudeerweiterung und Modernisierung des Archäologischen Nationalmuseums und des Epigraphischen Museums befindet sich in der Studienphase, die auf dem Architekturvorschlag des Büros Chipperfield-Tombazis basiert. Alle notwendigen Studien werden mit einer Spende von 40.000.000 Euro des Ehepaars Spyros und Dorothy Latsis im Gedenken an ihre Eltern Ioannis und Erietta Latsis durchgeführt.
Kulturministerin Lina Mendoni erklärte: „Das Archäologische Nationalmuseum, eines der bedeutendsten Museen der Welt, beherbergt die reichste Sammlung antiker griechischer Kunstwerke von der Vorgeschichte (ca. 6.000 v. Chr.) bis zur Spätantike (ca. 400 n. Chr.) und deckt das gesamte griechische Territorium ab. Die Neuausstellung zielt auf eine wesentliche, vielschichtige und aktualisierte Darstellung der antiken griechischen Zivilisation ab und verbindet sie durch museologische und museografische Prinzipien mit der Moderne. Unser Ziel ist es, dass das Archäologische Nationalmuseum, eine Arche des Wissens und des historischen Zeugnisses, den anthropozentrischen Charakter der antiken griechischen Kunst und Zivilisation hervorhebt. In der neuen Ausstellung – wie sie sich in der maßgeblichen museologischen Studie widerspiegelt – tritt der Mensch sowohl als zentrales Thema der Kunst als auch als Wesen göttlicher und menschlicher Substanz in Erscheinung.
Die zentrale Idee der Neuausstellung ist, dass antike griechische Werte und Ideen, wie sie sich in der Kunst widerspiegeln, die moderne Gesellschaft beeinflussen und inspirieren. Die Universalität der antiken griechischen Kultur wird durch Werte wie Demokratie hervorgehoben, Kritisches Denken, Mäßigung, Exzellenz, „Eu Zen“, die die Grundlagen der westlichen Zivilisation bilden. Der von einem internationalen Komitee ausgewählte Entwurf von Chipperfield-Tompazzi unterstreicht die imposante Erscheinung des Museums und seine Beziehung zur Stadt. Er erweitert das Gebäude bis zur Patision-Straße und trägt so zur Erneuerung des historischen Zentrums von Athen bei. Im selben Komplex befindet sich auch das Epigraphische Museum, ein weltweit einzigartiges Museum mit über 14.000 Inschriften. Die maßgebliche museologische Studie für die neue Ausstellung des Epigraphischen Museums konzentriert sich darauf, die Öffentlichkeit mit Inschriften als einzigartigen Dokumenten der griechischen Geschichte und Sprache vertraut zu machen und nicht nur die Geschichte, sondern auch das Alltagsleben der alten Griechen und die Entwicklung der griechischen Sprache zu beleuchten. Die gesamten Restaurierungs- und Erweiterungsarbeiten des Archäologischen Nationalmuseums zielen darauf ab, ein offenes, extrovertiertes Museum zu schaffen, das mit seinen griechischen und ausländischen Besuchern, aber auch mit der Stadt und der Gesellschaft in Dialog tritt.
Nationales Archäologisches Museum
Das Nationale Archäologische Museum (NAM) beherbergt die weltweit größte und bedeutendste Sammlung antiker griechischer Kunst. Die Neuausstellung des Museums umfasst sowohl das bestehende Gebäudedenkmal als auch die neuen Räume des Erweiterungsbaus. Dabei werden Teile der bereits ausgestellten Sammlungen, neues Material aus den Lagern des Museums sowie von Ephoraten für Altertümer und anderen Museen des Kulturministeriums zur Verfügung gestellte Antiquitäten genutzt, um die Geschichte umfassend darzustellen und ganz Griechenland zu repräsentieren. Das neue Gebäude entstand im Garten vor dem historischen Gebäude und der Haupteingang wurde auf die Ebene der Patission-Straße verlegt, wodurch die Verbindung des Museums zur Stadt gestärkt wird. Zwei unterirdische Ebenen beherbergen verschiedene Funktionseinheiten: Im ersten Stock liegen die öffentlichen Servicebereiche wie ein Besuchersammelbereich, Ticketschalter, Garderobe, Information, Toiletten, Restaurant und Café mit separatem Eingang, Buchhandlung und Shop, Amphitheater, Bildungsprogramm und Bereiche für temporäre Ausstellungen. Ein Teil der ersten und die gesamte zweite Ebene sind mit den Dauerausstellungsbereichen belegt, wodurch ein kontinuierlicher Besucherfluss entsteht, der im neoklassizistischen Gebäude zur Fortsetzung der Ausstellungserzählung endet. Auf dem Dach des neuen Gebäudes entsteht eine für alle zugängliche Grünfläche.
Der neue museologische Ansatz entfernt sich von der Präsentation „nach Sammlungen“ und erzählt die Entwicklung der griechischen Kultur anhand thematischer Einheiten und verschiedener Leseebenen (Hauptroute, Nebenachsen, fokussierte Geschichten). Ziel ist ein partizipatives, zugängliches und attraktives Museum, das Forschung, Lernen und Unterhaltung mithilfe verschiedener Erzählinstrumente vereint. Die Erzählung wird einheitlich und kohärent von der Jungsteinzeit bis zur Spätantike, neue Routen werden für unterschiedliche Besuchergruppen (z. B. Familien) geschaffen, die Räume werden erweitert und neue oder eingelagerte Sammlungen werden präsentiert (z. B. Minoisch, Antikythera). Bestehende und nicht ausgestellte Funde, Leihgaben anderer Institutionen sowie zeitgenössische Kunstwerke werden genutzt.
Die Ausstellung ist in zwei Hauptthemen gegliedert: Das erste Thema, „Geschichte und Sammlungen des Museums“, präsentiert die Geschichte des EAM, seine architektonische und institutionelle Geschichte sowie die Bereicherung der Sammlungen durch Schenkungen und Sondersammlungen (Stathatos, Karapanos, Vlastos-Serpieris, Zypriotisch, Ägyptisch usw.). Es ist in den Ausstellungsräumen in „Inseln“ der Historizität aufgebaut. Das zweite Thema, „Antike griechische Zivilisation: Geschichte, Kunst und Gesellschaft“, folgt einem chronologischen Verlauf durch 13 Abschnitte und präsentiert die Entwicklung der antiken griechischen Kunst als Teil von Kultur und Gesellschaft.
Die Ausstellungserzählung erstreckt sich über drei Ebenen: Zentralachse: ein chronologischer Rundgang mit emblematischen Werken. Satellitenachsen: thematische Abschnitte, die sich mit bestimmten Themen befassen. Fokussierte Geschichten: kleinere Erzählungen, die das Erlebnis bereichern. Schließlich wurden im Erdgeschoss des neuen Gebäudes ein Prolog und ein Epilog hinzugefügt, um ein umfassendes Museumserlebnis zu bieten und die Gesamtlogik der Ausstellung zu rahmen.
Es sind fünf verschiedene Routen geplant: Eine kurze Basisroute (245 Objekte) für Besucher mit begrenztem Zeit-/Interesse, eine längere Route für diejenigen, die mehr Zeit investieren und ein größeres Interesse am archäologischen Erbe haben, eine spezialisierte und vertiefende Route für Besucher mit besonderen Interessen, eine gezielte Themenroute für spezielle Interessengruppen (z. B. Schulen, Studenten), eine Familienroute, die für Kinder von 5 bis 12 Jahren und ihre Begleiter konzipiert ist, damit sie das Erlebnis kreativ erleben können, mit ausgewählten Exponaten, die den Dialog und die Interaktion fördern.
Die Neuausstellung des Archäologischen Nationalmuseums nutzt ein breites Spektrum an Interpretationsmedien und kombiniert konventionelle und digitale Verfahren, um unterschiedliche Besucherprofile abzudecken. Vorgesehen sind Texte auf sieben Informationsebenen, Karten, Chronologien, Bildmaterial sowie digitale Anwendungen (Projektionen, interaktive Stationen, Spiele, Augmented Reality, digitale Guides). Darüber hinaus werden inszenierte Umgebungen geschaffen und taktile Exponate integriert, wobei auf Barrierefreiheit (z. B. Braille) geachtet wird.
Epigraphisches Museum
Das Epigraphische Museum beherbergt die weltweit größte Sammlung antiker griechischer Inschriften mit insgesamt 14.078 Inschriften in Stein, Ton und Kupfer aus der Zeit vom 8. Jahrhundert v. Chr. bis in die Neuzeit. Die erneuerte Ausstellung des Museums konzentriert sich darauf, die Inschriften hervorzuheben und ihren Zugang und ihr Verständnis für verschiedene Zielgruppen zu betonen. Die Präsentation ist erlebnisorientiert und interaktiv und erleichtert die Vertiefung der Inhalte. Die zentrale Idee der Neuausstellung des Epigraphischen Museums lautet „Geschichte und die griechische Sprache durch Steine“ und unterstreicht die Bedeutung beschrifteter Monumente für das Verständnis des Lebens der alten Griechen und der Entwicklung der Sprache. Das Ziel des Museums ist es, seine neue Ausstellungserzählung modern, erlebnisorientiert und partizipativ zu strukturieren und zu präsentieren, um die schwer verständlichen Inschriften zugänglich zu machen und mehr und neue Zielgruppen zu erreichen.
Die Ausstellungserzählung ist um vier Achsen gegliedert: 1. Das Epigraphische Museum, eine Steinbibliothek – Geschichte und Identität des Museums 2. Die Antike lesen – der Beitrag von Inschriften zu Geschichte, Sprache und Geisteswissenschaften 3. Inschriften und Geschichte – der Hauptteil mit chronologisch und thematisch präsentierten Exponaten 4. Diachrone Themeneinheit – mit Schwerpunkt auf der politischen Reform des Kleisthenes und der athenischen Demokratie. Die Themen des Museums werden in 19 Einheiten, 58 Untereinheiten und 33 Einzelthemen oder Mikrogeschichten entwickelt, während außerdem 762 Inschriften und anderes Ausstellungsmaterial präsentiert werden. Es werden moderne Interpretationstools eingesetzt, wie intelligente Anwendungen, 3D-Kopien und -Drucke von Inschriften, taktile Exponate und andere Hilfsmittel für Menschen mit Sehbehinderungen, verschiedene digitale Anwendungen von Projektionen, interaktive Spiele und Augmented-Reality-Anwendungen usw., um Zugang und Verständnis für alle Besucher zu gewährleisten.
Nach der Modernisierung und Erweiterung des Museums haben sich die Ausstellungsflächen verdoppelt und betragen nun 1.500–1.600 m² im Innenbereich , während die Außenausstellung weitere 900 m² einnimmt. Von den 14.078 Inschriften der Sammlung werden 647 Monumente ausgestellt (474 im Innenbereich, bis zu 200 im Hof), darunter 23 „Wahrzeichen“-Exponate und besondere taktile Monumente. Die meisten stammen aus dem antiken Athen, während andere Regionen Griechenlands und Kleinasiens ebenso vertreten sind wie Inschriften in Latein und anderen Sprachen (Phönizisch, Hebräisch, Osmanisch). Ziel des Museums ist es, den Besuchern die Bedeutung der Schrift in der Menschheitsgeschichte verständlich zu machen, ihnen die altgriechische Sprache anhand offizieller und alltäglicher Texte näherzubringen und ihnen die politische Organisation des antiken Athen und anderer Stadtstaaten näherzubringen. (opm)
Προχωρούν οι μελέτες της επανέκθεσης του Εθνικού Αρχαιολογικού Μουσείου και του Επιγραφικού Μουσείου, αναδεικνύοντας την οικουμενικότητα του Ελληνικού Πολιτισμού
Το Συμβούλιο Μουσείων του Υπουργείου Πολιτισμού γνωμοδότησε ομόφωνα θετικά επί της οριστικής μουσειολογικής μελέτης, η οποία σχεδιάζει και οργανώνει τις νέες εκθέσεις του Εθνικού Αρχαιολογικού Μουσείου (ΕΑΜ) και του Επιγραφικού Μουσείου (ΕM) που αναπτύσσονται, εντός του ίδιου κτηριακού συγκροτήματος. Πρόκειται για δύο εξαιρετικά σημαντικά μουσεία: Το Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο αποτελεί απαράμιλλη κιβωτό της αρχαίας ελληνικής τέχνης και το Επιγραφικό Μουσείο, αποτελεί το μοναδικό μουσείο στο είδος του παγκοσμίως. Το έργο της επανέκθεσης, της κτηριακής επέκτασης και της αναβάθμισης του Εθνικού Αρχαιολογικού Μουσείου και του Επιγραφικού Μουσείου, βρίσκεται στο στάδιο των μελετών, οι οποίες εξελίσσονται βάσει της αρχιτεκτονικής πρότασης των γραφείων Chipperfield-Τομπάζη. Το σύνολο των αναγκαίων μελετών εκπονείται με δωρεά του ζεύγους Σπύρου και Ντόροθυ Λάτση, ύψους 40.000.000 ευρώ, στη μνήμη των γονέων τους Ιωάννη και Εριέττας Λάτση.
Η Υπουργός Πολιτισμού Λίνα Μενδώνη, δήλωσε: «Το Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο, ένα από τα πιο εμβληματικά μουσεία στον κόσμο, φιλοξενεί την πλουσιότερη συλλογή αρχαίων ελληνικών έργων τέχνης, από την προϊστορική εποχή (περί το 6.000 π.Χ.) έως την ύστερη αρχαιότητα (περί το 400 μ.Χ.), καλύπτοντας γεωγραφικά την ελληνική επικράτεια. Η επανέκθεσή του στοχεύει στην ουσιαστική, πολυεπίπεδη και επικαιροποιημένη παρουσίαση του αρχαίου ελληνικού πολιτισμού, συνδέοντάς τον, μέσω των μουσειολογικών και μουσειογραφικών αρχών, με τη σύγχρονη εποχή. Στόχος μας είναι το Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο, κιβωτός γνώσης και ιστορικής μαρτυρίας, να αναδεικνύει τον ανθρωποκεντρικό χαρακτήρα της αρχαίας ελληνικής τέχνης και του ελληνικού πολιτισμού. Στη νέα έκθεση –όπως αποτυπώνεται στην οριστική μουσειολογική μελέτη- αναδεικνύεται ο άνθρωπος, τόσο ως κεντρικό θέμα της τέχνης, όσο και ως ον, θεϊκής και ανθρώπινης υπόσταση. Η κεντρική ιδέα της επανέκθεσης είναι ότι οι αρχαίες ελληνικές αξίες και ιδέες, όπως αποτυπώθηκαν στην τέχνη, επηρεάζουν και εμπνέουν τη σύγχρονη κοινωνία. Η οικουμενικότητα του αρχαίου ελληνικού πολιτισμού αναδεικνύεται μέσα από αξίες όπως η δημοκρατία, ο κριτικός στοχασμός, το μέτρο, η αριστεία, το «εὖ ζῆν», οι οποίες αποτελούν τα θεμέλια του δυτικού πολιτισμού. Το σχέδιο των Chipperfield-Τομπάζη, επιλεγμένο, από ειδική διεθνή επιτροπή, ενισχύει την επιβλητικότητα του μουσείου και τη σχέση του με την πόλη, επεκτείνοντας το κτήριο μέχρι την οδό Πατησίων, συμβάλλοντας στην αναγέννηση του ιστορικού κέντρου της Αθήνας. Στο ίδιο συγκρότημα, λειτουργεί και το Επιγραφικό Μουσείο, μοναδικό διεθνώς στο είδος του, με περισσότερες από 14.000 επιγραφές. Η οριστική μουσειολογική μελέτη για τη νέα έκθεση του Επιγραφικού επικεντρώνεται στην εξοικείωση του κοινού με τις επιγραφές, ως μοναδικά τεκμήρια της ελληνικής ιστορίας και της γλώσσας, αναδεικνύοντας όχι μόνον την ιστορία, αλλά και την καθημερινότητα των αρχαίων Ελλήνων και την ελληνική γλώσσα στην εξέλιξή της. Όλο το έργο της αποκατάστασης και της επέκτασης του Εθνικού Αρχαιολογικού Μουσείου, αποσκοπεί στη δημιουργία ενός ανοικτού Μουσείου, εξωστρεφούς, που να συνομιλεί με τους Έλληνες και ξένους επισκέπτες του, αλλά και με την πόλη και την κοινωνία».
Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο
Το Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο (ΕΑΜ) φιλοξενεί τη μεγαλύτερη και πιο σημαντική συλλογή αρχαίας ελληνικής τέχνης παγκοσμίως. Η επανέκθεση του Μουσείου περιλαμβάνει τόσο το υπάρχον κτήριο-μνημείο, όσο και τους νέους χώρους της επέκτασης, αξιοποιώντας μέρος των συλλογών, που εκτίθενται ήδη, νέο υλικό από τις αποθήκες του Μουσείου, αλλά και αρχαιότητες, που παραχωρούνται από Εφορείες Αρχαιοτήτων και άλλα μουσεία του Υπουργείου Πολιτισμού, ώστε να παρουσιαστεί πλήρως η αφήγηση και να αντιπροσωπευτεί το σύνολο της ελληνικής επικράτειας. Το νέο κτήριο αναπτύσσεται στον κήπο μπροστά από το ιστορικό κτήριο και η κύρια είσοδος μεταφέρεται στο επίπεδο της οδού Πατησίων, ενισχύοντας τη σχέση του Μουσείου με την πόλη. Σε δύο υπόσκαφα επίπεδα φιλοξενούνται διάφορες λειτουργικές ενότητες: Στον πρώτο όροφο βρίσκονται οι χώροι εξυπηρέτησης κοινού, όπως χώρος συγκέντρωσης επισκεπτών, εκδοτήρια εισιτηρίων, γκαρνταρόμπα, πληροφορίες, χώροι υγιεινής, εστιατόριο και καφέ με ανεξάρτητη είσοδο, βιβλιοπωλείο και πωλητήριο, αμφιθέατρο, χώροι εκπαιδευτικών προγραμμάτων και περιοδικών εκθέσεων. Μέρος του πρώτου επιπέδου και το σύνολο του δευτέρου επιπέδου καταλαμβάνονται από τους χώρους των μόνιμων εκθέσεων, δημιουργώντας συνεχή ροή για τον επισκέπτη, που καταλήγει στο νεοκλασικό κτήριο για τη συνέχεια της εκθεσιακής αφήγησης. Στην οροφή του νέου κτηρίου δημιουργείται ένας προσβάσιμος σε όλους χώρος πρασίνου.
Η νέα μουσειολογική προσέγγιση απομακρύνεται από την παρουσίαση «κατά Συλλογές» και αφηγείται την εξέλιξη του ελληνικού πολιτισμού, μέσα από θεματικές ενότητες και διαφορετικά επίπεδα ανάγνωσης (βασική διαδρομή, δορυφορικοί άξονες, εστιασμένες ιστορίες). Στόχος είναι ένα συμμετοχικό, προσβάσιμο και ελκυστικό μουσείο που ενώνει έρευνα, μάθηση και ψυχαγωγία με τη βοήθεια ποικίλων εργαλείων αφήγησης. Η αφήγηση γίνεται ενιαία και συνεκτική από τη Νεολιθική έως την Ύστερη Αρχαιότητα, δημιουργούνται νέες διαδρομές για διαφορετικές ομάδες κοινού (π.χ. οικογένειες), οι χώροι επεκτείνονται και παρουσιάζονται νέες ή αποθηκευμένες συλλογές (π.χ. Μινωική, Αντικύθηρα). Αξιοποιούνται υφιστάμενα και ανέκθετα ευρήματα, δάνεια από άλλους φορείς, αλλά και σύγχρονα έργα τέχνης.
Η έκθεση οργανώνεται σε δύο βασικές θεματικές: Η πρώτη «Ιστορία και συλλογές του Μουσείου» παρουσιάζει την ιστορία του ΕΑΜ, την αρχιτεκτονική και ιδρυματική του πορεία, καθώς και τον εμπλουτισμό των συλλογών μέσω δωρεών και ειδικών συλλογών (Σταθάτου, Καραπάνου, Βλαστού-Σερπιέρη, Κυπριακή, Αιγυπτιακή κ.ά.). Αναπτύσσεται σε «νησίδες» ιστορικότητας στους εκθεσιακούς χώρους. Η δεύτερη «Αρχαίος Ελληνικός Πολιτισμός: Ιστορία, τέχνη και κοινωνία» ακολουθεί χρονολογική πορεία μέσα από 13 ενότητες, παρουσιάζοντας την εξέλιξη της αρχαίας ελληνικής τέχνης ως μέρος του πολιτισμού και της κοινωνίας.
Η αφήγηση της έκθεσης λειτουργεί σε τρία επίπεδα: Κεντρικός άξονας: βασική χρονολογική διαδρομή με εμβληματικά έργα. Δορυφορικοί άξονες: θεματικές ενότητες που εμβαθύνουν σε συγκεκριμένα θέματα. Εστιασμένες ιστορίες: μικρότερες αφηγήσεις που εμπλουτίζουν την εμπειρία. Τέλος, στο ισόγειο του νέου κτηρίου προστίθενται πρόλογος και επίλογος, ώστε να προσφέρουν μια ολοκληρωμένη μουσειακή εμπειρία και να πλαισιώνουν το συνολικό σκεπτικό της έκθεσης.
Προβλέπονται πέντε διαφορετικές διαδρομές: Μια σύντομη βασική διαδρομή (245 αντικείμενα) για επισκέπτες με περιορισμένο χρόνο/ενδιαφέρον, μια εκτενέστερη διαδρομή για όσους αφιερώνουν περισσότερο χρόνο και έχουν μεγαλύτερο ενδιαφέρον για την αρχαιολογική κληρονομιά, μια εξειδικευμένη και εμβαθυντική διαδρομή για επισκέπτες με ειδικά ενδιαφέροντα, μια στοχευμένη θεματική διαδρομή για ομάδες ειδικού ενδιαφέροντος (π.χ. σχολεία, φοιτητές), μια οικογενειακή διαδρομή, σχεδιασμένη για παιδιά 5–12 ετών και τους συνοδούς τους, ώστε να βιώσουν δημιουργικά την εμπειρία, με επιλεγμένα εκθέματα που ενισχύουν τον διάλογο και την αλληλεπίδραση.
Η επανέκθεση του Εθνικού Αρχαιολογικού Μουσείου αξιοποιεί ένα ευρύ φάσμα ερμηνευτικών μέσων, συνδυάζοντας συμβατικές και ψηφιακές πρακτικές για να καλύψει διαφορετικά προφίλ επισκεπτών. Προβλέπονται κείμενα σε επτά επίπεδα πληροφορίας, χάρτες, χρονολόγια, εποπτικό υλικό, καθώς και ψηφιακές εφαρμογές (προβολές, διαδραστικοί σταθμοί, παιχνίδια, επαυξημένη πραγματικότητα, ψηφιακοί οδηγοί). Επίσης θα δημιουργηθούν σκηνογραφημένα περιβάλλοντα και θα ενταχθούν απτικά εκθέματα, με μέριμνα για την προσβασιμότητα (π.χ. Braille).
Επιγραφικό Μουσείο
Το Επιγραφικό Μουσείο φιλοξενεί τη μεγαλύτερη συλλογή αρχαίων ελληνικών επιγραφών παγκοσμίως, με συνολικά 14.078 επιγραφές σε λίθο, πηλό και χαλκό, που χρονολογούνται από τον 8ο αιώνα π.Χ. έως τη σύγχρονη εποχή. Η ανανεωμένη έκθεση του Μουσείου εστιάζει στην ανάδειξη των επιγραφών, δίνοντας έμφαση στην πρόσβαση και την κατανόησή τους από διαφορετικά είδη κοινού. Η παρουσίαση γίνεται βιωματική και διαδραστική, διευκολύνοντας την εμπέδωση του περιεχομένου. Κεντρική ιδέα της επανέκθεσης του Επιγραφικού Μουσείου είναι η «Η Ιστορία και η ελληνική γλώσσα μέσα από τους λίθους», αναδεικνύοντας τη σημασία των ενεπίγραφων μνημείων για την κατανόηση της ζωής των αρχαίων Ελλήνων και της εξέλιξης της γλώσσας. Στόχος του Μουσείου είναι να δομήσει και να παρουσιάσει το νέο του εκθεσιακό αφήγημα με τρόπο σύγχρονο, βιωματικό και συμμετοχικό, προκειμένου να καταστήσει τις δύσκολες στην κατανόηση επιγραφές προσιτές και να προσεγγίσει περισσότερες και νέες ομάδες κοινού.
Το εκθεσιακό αφήγημα διαρθρώνεται σε τέσσερις άξονες: 1. Το Επιγραφικό Μουσείο, μια Λίθινη Βιβλιοθήκη – η ιστορία και ταυτότητα του Μουσείου 2. Διαβάζοντας τον Αρχαίο Κόσμο – η συμβολή των επιγραφών στην ιστορία, τη γλώσσα και τις ανθρωπιστικές επιστήμες 3. Επιγραφές και Ιστορία – ο κύριος κορμός με εκθέματα που παρουσιάζονται χρονολογικά και θεματικά 4. Διαχρονική Θεματική Ενότητα – εστίαση στην πολιτειακή μεταρρύθμιση του Κλεισθένη και την αθηναϊκή δημοκρατία. Οι θεματικές του Μουσείου αναπτύσσονται σε 19 ενότητες, 58 υποενότητες και 33 επιμέρους θέματα ή μικροϊστορίες, ενώ παρουσιάζονται και 762 επιγραφές και λοιπό εκθεσιακό υλικό. Αξιοποιούνται σύγχρονα ερμηνευτικά μέσα, όπως έξυπνες εφαρμογές, τρισδιάστατα αντίγραφα και έκτυπα επιγραφών, απτικά εκθέματα και άλλα βοηθήματα για τα άτομα με προβλήματα όρασης, ποικίλες ψηφιακές εφαρμογές από προβολές, διαδραστικά παιχνίδια και εφαρμογές επαυξημένης πραγματικότητας κ.α. διασφαλίζοντας την πρόσβαση και την κατανόηση για όλους τους επισκέπτες.
Μετά τον εκσυγχρονισμό και την επέκταση του Μουσείου, οι εκθεσιακοί χώροι διπλασιάζονται φτάνοντας τα 1.500–1.600 τ.μ. εσωτερικά, ενώ η υπαίθρια έκθεση καταλαμβάνει επιπλέον 900 τ.μ. Από τις 14.078 επιγραφές της συλλογής, θα εκτεθούν 647 μνημεία (474 στο εσωτερικό, έως 200 στον αύλειο χώρο), ανάμεσά τους 23 «ορόσημα» εκθέματα και ειδικά απτικά μνημεία. Η πλειονότητα προέρχεται από την αρχαία Αθήνα, ενώ αντιπροσωπεύονται και άλλες περιοχές της Ελλάδας και της Μικράς Ασίας, καθώς και επιγραφές σε λατινική και άλλες γλώσσες (φοινικική, εβραϊκή, οθωμανική). Στόχος του Μουσείου είναι να βοηθήσει τον επισκέπτη να κατανοήσει τη σημασία της γραφής στην ανθρώπινη ιστορία, να γνωρίσει την αρχαία ελληνική γλώσσα μέσα από επίσημα και καθημερινά κείμενα και να ενημερωθεί για την πολιτική οργάνωση της Αρχαίας Αθήνας και άλλων πόλεων-κρατών.
