Aufnahme des Weißen Turms in die Liste der „Schätze des europäischen Filmerbes“ der Europäischen Filmakademie

Die Feierlichkeiten zur offiziellen Aufnahme des Weißen Turms in die Liste der „Schätze der europäischen Filmkultur“ der Europäischen Filmakademie fanden am Freitag, den 7. November, im Rahmen des 66. Filmfestivals von Thessaloniki auf dem Platz des Weißen Turms statt.

Aktuell/Kunst & Kultur – Die Veranstaltung begann mit einem herzlichen Willkommen von Vasilis Terzopoulos, Mitarbeiter des griechischen Programms des Filmfestivals Thessaloniki : „Sehr geehrte Gäste, wir begrüßen Sie im Weißen Turm, dem wohl bekanntesten Wahrzeichen Thessalonikis, der in die Liste der Schätze des europäischen Filmerbes der Europäischen Filmakademie aufgenommen wurde“, sagte Terzopoulos. Im Anschluss übergab er das Wort an Mike Downey, Präsident des Vorstands der Europäischen Filmakademie. Dieser betonte die Bedeutung eines europaweiten Netzwerks von Filmdenkmälern und dankte im Namen des Vorstands der Europäischen Filmakademie und der Präsidentin der Europäischen Filmakademie, Juliette Binoche, allen, die zur Umsetzung dieser Initiative beigetragen haben.

„Im Namen der Europäischen Filmakademie, deren Vorstandsvorsitzender ich bin, danke ich Ihnen herzlich für Ihr Kommen an diesem wunderschönen Tag, im strahlenden Sonnenschein und im Schatten des beeindruckenden Weißen Turms. Mein Dank gilt Elise Zalando, Generaldirektorin des Filmfestivals Thessaloniki , Athena Kartalou, Generaldirektorin des Griechischen Films bei EKKOMED, ​​Anastasios Antonaras, Archäologe und Leiter der Kommunikationsabteilung des Museums für Byzantinische Kultur in Thessaloniki, unserer Ehrengästin Phoebe Oikonomopoulou sowie allen meinen Kolleginnen und Kollegen und Vorstandsmitgliedern der Europäischen Filmakademie, die heute bei uns sind. Die Europäische Filmakademie wurde 1989 von Ingmar Bergman und 40 weiteren europäischen Filmemachern mit dem Ziel gegründet, das europäische Filmerbe zu fördern, zu schützen und zu präsentieren. Wir möchten eine Plattform bieten, um in Europa produzierte Filme zu unterstützen und zu präsentieren sowie die Menschen, die an ihrer Entstehung beteiligt sind, ins Rampenlicht zu rücken“, sagte Herr Downey.

„Wie wir alle wissen, ist Kultur, insbesondere Filmkultur, eng mit Orten verbunden. Mit Orten und Schauplätzen, die uns an Meisterwerke des europäischen Kinos erinnern, Orte, die Teil unseres kollektiven Gedächtnisses geworden sind. Heute haben wir das große Vergnügen, uns an einem solchen Ort zu befinden, hier in Thessaloniki. Ich bin besonders stolz darauf, dass wir während meiner Amtszeit ein solches Netzwerk aufbauen, das mittlerweile 50 europäische Länder und 60 verschiedene Sehenswürdigkeiten umfasst. Vom Trevi-Brunnen in Rom, der Potemkinschen Treppe in Odessa und der Buchhandlung Notting Hill in London bis hin zu Amélies Café in Montmartre und Bergmans – unseres Gründers – Insel Färöer in Schweden. Der Weiße Turm ist das erste griechische Denkmal, das in die Liste der Schätze des europäischen Filmerbes aufgenommen wurde, in diesem stetig wachsenden Netzwerk, das den Reichtum und die Magie des europäischen Kinos widerspiegelt. Der Weiße Turm blickt auf eine lange Geschichte als Symbol von Thessaloniki zurück, das Schauplatz vieler Filme von Theodore war, dem vielleicht bedeutendsten Regisseur in der Geschichte des griechischen Kinos“, sagte Mike Downey.

Unmittelbar im Anschluss sprach Elise Zalando, Generaldirektorin des Filmfestivals Thessaloniki , über ein Ereignis von besonderer Symbolkraft: „Die heutige Feier der Aufnahme des Weißen Turms in die Sammlung der Europäischen Filmakademie ist vielschichtig und berührt den emotionalen Kern unseres Festivals. Der Weiße Turm ist untrennbar mit dem Image und der Identität des Festivals verbunden, aber auch mit dem Werk eines Künstlers, der dem Festival als ehemaliger Präsident und Mentor, Leitfigur und Inspirationsquelle über all die Jahre hinweg für immer verbunden bleiben wird. Heute ehren wir nicht nur ein Monument aus Stein und Zeit, sondern auch ein Wahrzeichen der bewegten Bilder, das das historische Erbe mit dem filmischen Vermächtnis verbindet. Durch die poetische Vision von Theodoros Angelopoulos wurde der Weiße Turm mehr als nur ein symbolträchtiges Denkmal. Er wurde zum Träger der Erinnerung und zur Arche der griechischen Seele. In Angelopoulos’ Filmen entfaltete der Weiße Turm seine Funktion als bloße Kulisse; er wurde Zeuge der Geschichte, des Exils, des ewigen menschlichen Dramas und erinnerte uns an die transformative Kraft des Films.“ Das Kino und seine Fähigkeit, das fragile Gleichgewicht von Erinnerung und kollektivem Bewusstsein zu bewahren. Gerade in unserer Zeit ist es wichtiger denn je, die Geschichten der Vergangenheit zu erinnern.

Im Anschluss daran folgte die Erklärung von Athena Kartalou, Generaldirektorin des griechischen Films bei EKKOMED: „Heute ist ein Tag der Freude und des Feierns für EKKOMED. Wir ehren all jene, die das griechische Kino zu einem festen Bestandteil der europäischen Filmgeschichte gemacht haben. Wir ehren die Menschen und Gemeinschaften hinter den großartigen Filmen, die das griechische Kino an die Spitze des europäischen Kulturschaffens geführt haben. Gleichzeitig ehren wir die Stadt, in der wir die Entstehung solch kraftvoller filmischer Erzählungen und Bilder miterleben durften. Wir sind stolz und freuen uns sehr, heute mit Ihnen zusammen zu sein“, sagte sie und bedankte sich herzlich im Namen des EKKOMED-Geschäftsführers Leonidas Christopoulos und der gesamten Organisation.

Anschließend überbrachte Anastasios Antonaras, Archäologe und Leiter der Kommunikationsabteilung des Museums für Byzantinische Kultur von Thessaloniki, im Namen der Generaldirektorin des Museums, Agathoniki Tsilipakou, eine Grußbotschaft und erklärte, dass der Weiße Turm durch diese ehrenvolle Auszeichnung den Liebhabern der siebten Kunst nicht nur in Europa, sondern auch international bekannter werde: „Wir haben uns heute an einem besonderen und historischen Ort getroffen, einem emblematischen Weltkulturerbe und Symbol der Stadt, dem Weißen Turm, mit einem einzigen Ziel: seine Aufnahme in die Liste der Schätze des Europäischen Filmerbes zusammen mit 59 anderen Wahrzeichen in Europa zu feiern.“

Unmittelbar im Anschluss folgte ein interessanter und umfassender Rückblick auf die historischen Ursprünge des Weißen Turms und seine Entwicklung durch die Jahrhunderte bis in die Gegenwart. „Seit 2008 beherbergt der Weiße Turm eine Dauerausstellung zur Geschichte Thessalonikis von der Gründung 316 v. Chr. bis ins 20. Jahrhundert, die verschiedene Aspekte der Stadtkultur präsentiert. Die Notwendigkeit, eine große Menge an Informationen auf relativ begrenztem Raum darzustellen, führte zum Einsatz von Multimedia in Kombination mit gedruckten Grafiken, während die Ausstellung archäologischer Fundstücke auf ein Minimum beschränkt wurde. Ziel der Ausstellung ist es, den Besuchern Thessaloniki im Wandel der Zeit zu präsentieren und sie zu ermutigen, ihre Erkundungen in den spezialisierten Museen und archäologischen Stätten der Stadt fortzusetzen.“ Die Liste der europäischen Filmschätze umfasst Orte, die für das europäische Kino symbolträchtig sind, Kinostätten, die mit großen Filmen und der Vision großer Filmemacher verbunden sind. Dank dieser Anerkennung genießt der Weiße Turm mit seinem unbestreitbaren historischen Wert automatisch einen zusätzlichen Schutzstatus, sowohl für die Gegenwart als auch für die Zukunft“, schloss er.

Den Epilog der Veranstaltung verfasste Phoebe Oikonomopoulou, Produzentin und Lebensgefährtin von Theodoros Angelopoulos: „Es ist mir eine Ehre und ein tiefes Gefühl, hier zu sein und die Familie von Theodoros Angelopoulos zu vertreten, die das Erbe eines großen Künstlers und Denkers bewahrt. Dank der Europäischen Filmakademie ist das griechische Kino heute noch enger mit dem Weißen Turm, dem Wahrzeichen Thessalonikis, verbunden – der Stadt der Flüchtlinge und der ewigen Bewegung von Menschen und Ideen. Heute feiern wir nicht nur die Verbindung von Ort und Kunst, sondern die Anerkennung einer gemeinsamen Erinnerung, eines gemeinsamen Horizonts, einer spirituellen Verwandtschaft zwischen dem Blick des Künstlers und der Geschichte dieser Stadt. Theodoros Angelopoulos entnahm der antiken Mythologie kreative Elemente nicht, um sie zu wiederholen, sondern um sie in eine Mythologie des modernen Hellenismus und des Balkans zu verwandeln: Die Darstellung in seinen Filmen erfolgt nicht aus einem bestimmten Grund, sondern aus einem bestimmten Zeitgeist, in dem die kleinen Geschichten der Menschen von der großen Geschichte widergespiegelt und bestimmt werden. Theodoros Angelopoulos schuf ein Eine Mythologie mit Erzählungen über die Reise, die Grenzen, das Exil, das menschliche Schicksal – eine Mythologie des Schweigens, die dem globalen Publikum die bewegte Geschichte Griechenlands, des Balkans und Kleinasiens präsentierte. „Landschaft im Nebel“ , „Der Blick des Odysseus“ , „Eine Ewigkeit und ein Tag“ , „Die weinende Wiese“ . „Filme, die teilweise oder vollständig in Thessaloniki gedreht wurden und deren Bilder nicht als bloße Kulissen, sondern als Symbole der Erinnerung lebendig halten“, erklärte er einleitend, bevor er auf die vielschichtige und allegorische Beziehung des Schöpfers Theodoros Angelopoulos zum Meer und zum Element Wasser einging.

„Die Stadt auf der einen Seite, die Weite des Meeres auf der anderen. Und irgendwo dazwischen ein fester Bezugspunkt: der Weiße Turm. Für Angelopoulos war das Meer ein mystischer Ort par excellence, Kulisse und Symbol zugleich. Das Meer, das sich von Thessaloniki bis zum Olymp erstreckt, das den Balkan mit der Ägäis verbindet, das Flüchtlinge, Verzweiflung und Hoffnung in den Hafen von Thessaloniki brachte. Seine Schatten, sein Nebel, eine stille, beständige Präsenz. Es ist kein Zufall, dass Thodoros Angelopoulos immer wieder nach Thessaloniki und an sein Meer zurückkehrte. Heute gilt der Weiße Turm, für immer in Angelopoulos’ Poetik verankert, als Schatz des europäischen Filmerbes. Er wird zum Leuchtfeuer der Erinnerung und Kultur, hält die Flamme des griechischen Kinos am Brennen und lädt uns ein, unseren gemeinsamen Horizont mit neuen Augen zu betrachten.“

Die Zeremonie wurde vom Festival im Rahmen des 66. Internationalen Filmfestivals Thessaloniki in Zusammenarbeit mit der Europäischen Filmakademie und EKKOMED sowie mit wertvoller Unterstützung der Ephorie für Altertümer der Stadt Thessaloniki und des Museums für Byzantinische Kultur Thessaloniki organisiert. Im Rahmen der diesjährigen Veranstaltung tagte der Vorstand der Europäischen Filmakademie während des 66. Internationalen Filmfestivals Thessaloniki.

Die Verleihung der 39. Europäischen Filmakademie findet im Januar 2027 in Athen statt, und – wie bereits angekündigt – wird das Filmfestival von Thessaloniki als größtes Filmfestival des Landes Maßnahmen unterstützen, die das Werk und die Geschichte des griechischen Kinos sowie die aktive Rolle von Thessaloniki hervorheben. (opm)

Foto: Film Festival Thessaloniki

Εκδήλωση για την ένταξη του Λευκού Πύργου στον κατάλογο με τους «Θησαυρούς της Ευρωπαϊκής Κινηματογραφικής Κληρονομιάς» της Ευρωπαϊκής Ακαδημίας Κινηματογράφου

Η εορταστική εκδήλωση για την επίσημη ένταξη του Λευκού Πύργου στον κατάλογο με τους «Θησαυρούς της Ευρωπαϊκής Κινηματογραφικής Κληρονομιάς» (Treasures of European Film Culture) της Ευρωπαϊκής Ακαδημίας Κινηματογράφου πραγματοποιήθηκε την Παρασκευή 7 Νοεμβρίου, στο πλαίσιο του 66ου Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης, στην πλατεία Λευκού Πύργου.

Η εκδήλωση ξεκίνησε με ένα θερμό καλωσόρισμα από τον Βασίλη Τερζόπουλο, συνεργάτη του Ελληνικού Προγράμματος του Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης: «Αξιότιμοι προσκεκλημένοι, σας καλωσορίζουμε στον Λευκό Πύργο, ίσως το πιο γνωστό σύμβολο της Θεσσαλονίκης, που εντάχθηκε στον κατάλογο της Ευρωπαϊκής Ακαδημίας Κινηματογράφου με τους Θησαυρούς της Ευρωπαϊκής Κινηματογραφικής Κληρονομιάς» ανέφερε ο Βασίλης Τερζόπουλος. Αμέσως μετά, έδωσε τον λόγο στον Mike Downey, Πρόεδρο του Διοικητικού Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ακαδημίας Κινηματογράφου, ο οποίος τόνισε τη σημασία της δημιουργίας ενός δικτύου κινηματογραφικών μνημείων σε όλη την Ευρώπη, εκφράζοντας παράλληλα τις ευχαριστίες του Διοικητικού Συμβουλίου της ΕΑΚ και της Προέδρου της Ευρωπαϊκής Ακαδημίας Κινηματογράφου, Ζιλιέτ Μπινός, απέναντι σε όσους συνέβαλαν στην υλοποίηση αυτής της πρωτοβουλίας.

«Σας ευχαριστώ πολύ εκ μέρους της Ευρωπαϊκής Ακαδημίας Κινηματογράφου, την οποία εκπροσωπώ ως Πρόεδρος του Διοικητικού Συμβουλίου, που βρίσκεστε μαζί μας εδώ, αυτή την πανέμορφη ημέρα, με αυτόν τον πανέμορφο ήλιο, στη σκιά αυτού του φανταστικού μνημείου, του Λευκού Πύργου. Ευχαριστούμε ιδιαίτερα την Ελίζ Ζαλαντό, Γενική Διευθύντρια του Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης, την Αθηνά Καρτάλου, Γενική Διευθύντρια Ελληνικού Κινηματογράφου Κινηματογράφου στο ΕΚΚΟΜΕΔ, τον Αναστάσιο Αντωνάρα, αρχαιολόγο και Διευθυντή του Τμήματος Επικοινωνίας του Μουσείου Βυζαντινού Πολιτισμού Θεσσαλονίκης, την εκλεκτή μας προσκεκλημένη Φοίβη Οικονομοπούλου, καθώς και όλους τους συναδέλφους μου και μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ακαδημίας Κινηματογράφου που βρίσκονται σήμερα μαζί μας. Η Ευρωπαϊκή Ακαδημία Κινηματογράφου ιδρύθηκε το 1989 από τον Ίνγκμαρ Μπέργκμαν και 40 ακόμη Ευρωπαίους δημιουργούς του κινηματογράφου, με σκοπό την προώθηση, την προστασία και την ανάδειξη της ευρωπαϊκής κινηματογραφικής κληρονομιάς. Στόχος μας είναι να παρέχουμε μια πλατφόρμα υποστήριξης και να προβάλλουμε ταινίες που γυρίζονται στην Ευρώπη, καθώς και να στρέψουμε την προσοχή στους ανθρώπους που εμπλέκονται στη δημιουργία τους» δήλωσε αρχικά ο κ. Downey.

«Όπως όλοι γνωρίζουμε όμως, ο πολιτισμός, και ιδιαίτερα ο κινηματογραφικός πολιτισμός, συνδέεται με τόπους. Με μέρη και τοποθεσίες που μας θυμίζουν ορισμένα από τα αριστουργήματα του ευρωπαϊκού σινεμά, τόπους που έχουν γίνει κομμάτι της συλλογικής μας μνήμης. Σήμερα έχουμε τη μεγάλη χαρά να βρισκόμαστε σε έναν τέτοιο τόπο, εδώ στη Θεσσαλονίκη. Νιώθω ιδιαίτερα περήφανος για το γεγονός ότι στη διάρκεια της θητείας μου χτίζουμε ένα τέτοιο δίκτυο, που πλέον περιλαμβάνει 50 ευρωπαϊκές χώρες και 60 διαφορετικά τοπόσημα. Από τη Φοντάνα ντι Τρέβι στη Ρώμη, τις Σκάλες Ποτέμκιν στην Οδησσό και το βιβλιοπωλείο του Νότινγκ Χιλ στο Λονδίνο, μέχρι το καφέ της Αμελί στη Μονμάρτη και και το νησί Φάρο του Μπέργκμαν –του ιδρυτή μας– στη Σουηδία. Ο Λευκός Πύργος είναι πρώτο μνημείο από την Ελλάδα που εντάσσεται στη λίστα με τους Θησαυρούς της Ευρωπαϊκής Κινηματογραφικής Κληρονομιάς, σε αυτό το συνεχώς αναπτυσσόμενο δίκτυο, που καθρεφτίζει τον πλούτο και τη μαγεία του ευρωπαϊκού Κινηματογράφου. Ο Λευκός Πύργος κουβαλάει ούτως ή άλλως μια μακρά ιστορία ως το σύμβολο της Θεσσαλονίκης, η οποία αποτέλεσε σκηνικό σε πολλές ταινίες του Θόδωρου, του σημαντικότερου ίσως σκηνοθέτη στην ιστορία του ελληνικού σινεμά» ανέφερε ο Mike Downey.

Αμέσως μετά, η Ελίζ Ζαλαντό, Γενική Διευθύντρια του Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης, έκανε λόγο για μια εκδήλωση με ιδιαίτερο συμβολισμό: «Η σημερινή γιορτή ένταξης του Λευκού Πύργου στους Θησαυρούς της Ευρωπαϊκής Ακαδημίας Κινηματογράφου έχει πολλαπλό συμβολικό βάθος και αγγίζει τον συναισθηματικό πυρήνα του Φεστιβάλ μας. Ο Λευκός Πύργος είναι άρρηκτα συνδεδεμένος με την εικόνα και την ταυτότητα του Φεστιβάλ, αλλά και με το έργο ενός δημιουργού που θα είναι για πάντα συνυφασμένος με το Φεστιβάλ τόσο ως πρώην Πρόεδρος όσο και ως μέντορας, καθοδηγητική μορφή και πηγή έμπνευσης όλα αυτά τα χρόνια. Σήμερα τιμούμε όχι μόνο ένα μνημείο φτιαγμένο από πέτρα και χρόνο, αλλά κι ένα ορόσημο των κινούμενων εικόνων, που γεφυρώνει την ιστορική κληρονομιά με την κινηματογραφική παρακαταθήκη. Ο Λευκός Πύργος, μέσα από την ποιητική ματιά του Θόδωρου Αγγελόπουλου, έγινε κάτι παραπάνω από ένα εμβληματικό μνημείο. Έγινε φορέας μνήμης και κιβωτός της ελληνικής ψυχής. Στον κινηματογράφο του Αγγελόπουλου ο Λευκός Πύργος υπερέβη τη λειτουργία του απλού φόντου, καθώς υπήρξε μάρτυρας της ιστορίας, της εξορίας, του αιώνιου ανθρώπινου δράματος, θυμίζοντάς μας τη μεταμορφωτική δύναμη του κινηματογράφου και τον τρόπο με τον οποίο διαφυλάσσει την εύθραυστη ισορροπία της μνήμης και της συλλογικής συνείδησης. Στην εποχή μας εξάλλου, περισσότερο από ποτέ άλλοτε, είναι ουσιαστικό να θυμόμαστε τις ιστορίες του παρελθόντος».

Σε εκείνο το σημείο, ακολούθησε η τοποθέτηση της Αθηνάς Καρτάλου, Γενικής Διευθύντριας Ελληνικού Κινηματογράφου Κινηματογράφου στο ΕΚΚΟΜΕΔ: «Σήμερα είναι μια ημέρα χαράς και γιορτής για το ΕΚΚΟΜΕΔ, στην οποία τιμούμε εκείνους που έκαναν τον ελληνικό κινηματογράφο κομμάτι της ευρωπαϊκής ιστορίας του κινηματογράφου. Τιμούμε τους ανθρώπους και τις κοινότητες πίσω από τις μεγάλες ταινίες, οι οποίες έφεραν τον ελληνικό κινηματογράφο στο προσκήνιο της ευρωπαϊκής πολιτιστικής δημιουργίας. Παράλληλα, τιμούμε την πόλη στην οποία είδαμε να υφαίνονται τόσο δυνατές αφηγηματικές κινηματογραφικές αφηγήσεις και εικόνες. Είμαστε περήφανοι και πολύ χαρούμενοι που είμαστε μαζί σας» ανέφερε, εκφράζοντας παράλληλα θερμές ευχαριστίες εκ μέρους του Διευθύνοντα Συμβούλου του ΕΚΚΟΜΕΔ, Λεωνίδα Χριστόπουλου, αλλά και ολόκληρου του οργανισμού.

Στη συνέχεια, ο Αναστάσιος Αντωνάρας, αρχαιολόγος και Διευθυντής του Τμήματος Επικοινωνίας στο Μουσείο Βυζαντινού Πολιτισμού Θεσσαλονίκης, απηύθυνε χαιρετισμό εκ μέρους της Γενικής Διευθύντριας του Μουσείου, Αγαθονίκης Τσιλιπάκου, αναφέροντας ότι μέσα από αυτή την τιμητική αναγνώριση ο Λευκός Πύργος γίνεται πιο γνωστός στους λάτρεις της 7ης τέχνης, όχι μόνο στην Ευρώπη αλλά και διεθνώς: «Συναντηθήκαμε σήμερα σε ένα ξεχωριστό και ιστορικό μέρος, ένα εμβληματικό μνημείο παγκόσμιας κληρονομιάς και σύμβολο της πόλης, τον Λευκό Πύργο, με έναν σκοπό: να γιορτάσουμε την ένταξή του στη λίστα με τους Θησαυρούς της Ευρωπαϊκής Κινηματογραφικής Κληρονομιάς, μαζί με άλλα 59 τοπόσημα της Ευρώπης».

Αμέσως μετά, ακολούθησε μια ενδιαφέρουσα και εκτενής αναδρομή στις ιστορικές καταβολές του Λευκού Πύργου και την πορεία του ανά τους αιώνες, φτάνοντας μέχρι τη σημερινή εποχή. «Από το 2008 και έπειτα, ο Λευκός Πύργος στεγάζει μια μόνιμη έκθεση αφιερωμένη στην ιστορία της Θεσσαλονίκης, από την ίδρυσή της το 316 π.Χ. έως τον 20ό αιώνα, παρουσιάζοντας διάφορες πτυχές του πολιτισμού της πόλης. Η ανάγκη παράθεσης ενός μεγάλου όγκου πληροφοριών σε έναν σχετικά περιορισμένο χώρο οδήγησε στη χρήση πολυμέσων, σε συνδυασμό με έντυπα γραφικά, ενώ η έκθεση αρχαιολογικού υλικού περιορίστηκε στο ελάχιστο. Στόχος της έκθεσης είναι να παρουσιάσει στους επισκέπτες τη Θεσσαλονίκη μέσα από τις εποχές και να τους ενθαρρύνει να συνεχίσουν την εξερεύνηση τους στα εξειδικευμένα μουσεία και τους αρχαιολογικούς χώρους της πόλης. Ο κατάλογος με τους Θησαυρούς της Ευρωπαϊκής Κινηματογραφικής Κληρονομιάς περιλαμβάνει τοποθεσίες ενδεδυμένες με συμβολικό χαρακτήρα για τον ευρωπαϊκό κινηματογράφο, ορόσημα του σινεμά που έχουν συνδεθεί με μεγάλες ταινίες και με το όραμα μεγάλων δημιουργών. Χάρη σε αυτή την αναγνώριση, ο Λευκός Πύργος, με την αναμφισβήτητη ιστορική του αξία, εισέρχεται αυτόματα σε ένα πρόσθετο καθεστώς προστασίας, τόσο για παρόν όσο και για το μέλλον» κατέληξε σχετικά.

Ο επίλογος της εκδήλωσης γράφτηκε από την παραγωγό και σύντροφο του Θόδωρου Αγγελόπουλου, Φοίβη Οικονομοπούλου: «Είναι για μένα τιμή και βαθιά συγκίνηση να βρίσκομαι εδώ, εκπροσωπώντας την οικογένεια του Θόδωρου Αγγελόπουλου, τους θεματοφύλακες της παρακαταθήκης ενός μεγάλου δημιουργού και δημόσιου στοχαστή. Σήμερα, χάρη στην Ευρωπαϊκή Ακαδημία Κινηματογράφου, ο ελληνικός κινηματογράφος συνδέεται ακόμη πιο ουσιαστικά με τον Λευκό Πύργο, το εμβληματικό σύμβολο της Θεσσαλονίκης. Της πόλης των προσφύγων και της αέναης μετακίνησης ανθρώπων και ιδεών. Σήμερα, δεν γιορτάζουμε μια απλή σύζευξη τόπου και τέχνης, αλλά την αναγνώριση μιας κοινής μνήμης, ενός κοινού ορίζοντα, μιας πνευματικής συγγένειας ανάμεσα στο βλέμμα του δημιουργού και την ιστορία αυτής της πόλης. Ο Θεόδωρος Αγγελόπουλος άντλησε δημιουργικά στοιχεία από την αρχαία μυθολογία όχι για να την επαναλάβει, αλλά για να τη μετασχηματίσει σε μια μυθολογία του νεότερου ελληνισμού και των Βαλκανίων: Η αναπαράσταση στις ταινίες του επιτελείται όχι ως σκοπός αλλά ως χρόνος, καθώς οι μικρές ιστορίες των ανθρώπων αντανακλώνται και καθορίζονται από τη μεγάλη Ιστορία. Ο Θόδωρος Αγγελόπουλος έπλασε μια μυθολογία με αφηγήσεις για το ταξίδι, τα σύνορα, την εξορία, την ανθρώπινη μοίρα, μια μυθολογία της σιωπής που παρουσίασε στο παγκόσμιο κοινό την ταραχώδη ιστορία της Ελλάδας, των Βαλκανίων και της Μικράς Ασίας. Τοπίο στην ομίχλη, Το βλέμμα του Οδυσσέα, Μια αιωνιότητα και μια μέρα, Το λιβάδι που δακρύζει. Ταινίες γυρισμένες εν μέρει ή εξ ολοκλήρου στη Θεσσαλονίκη, που κρατούν ζωντανές τις εικόνες της όχι ως απλά σκηνικά, αλλά ως σύμβολα μνήμης» ανέφερε αρχικά, προτού εμβαθύνει στην πολύπλευρη και αλληγορική σχέση του δημιουργού Θόδωρου Αγγελόπουλου με τη θάλασσα και το υδάτινο στοιχείο.

«Η πόλη από τη μια πλευρά, η απεραντοσύνη της θάλασσας από την άλλη. Και κάπου ανάμεσά τους, σταθερό σημείο αναφοράς, ο Λευκός Πύργος. Για τον Αγγελόπουλο, η θάλασσα υπήρξε ένας κατεξοχήν μυστηριακός τόπος, σκηνικό και σύμβολο μαζί. Η θάλασσα που απλώνεται από τη Θεσσαλονίκη έως τις ακτές του Ολύμπου, που γεφυρώνει τα Βαλκάνια με το Αιγαίο, που έφερε στο λιμάνι της Θεσσαλονίκης πρόσφυγες, απόγνωση και ελπίδα. Οι σκιές της, η ομίχλη της, μια σιωπηλή διαρκής παρουσία. Δεν είναι τυχαίο ότι ο Θόδωρος Αγγελόπουλος επέστρεφε ξανά και ξανά στη Θεσσαλονίκη και τη θάλασσά της. Σήμερα, ο Λευκός Πύργος, αιώνια χαραγμένος στην ποιητική του Αγγελόπουλου, αναγνωρίζεται ως Θησαυρός της Ευρωπαϊκής Κινηματογραφικής Κληρονομιάς. Γίνεται ένας φάρος μνήμης και πολιτισμού, που κρατά αναμμένη τη φλόγα του ελληνικού κινηματογράφου και μας καλεί να κοιτάξουμε ξανά με καθαρό βλέμμα τον κοινό μας ορίζοντα».

Η τελετή διοργανώθηκε από το Φεστιβάλ, στο πλαίσιο του 66ου Διεθνούς Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης, σε συνεργασία με την Ευρωπαϊκή Ακαδημία Κινηματογράφου και το ΕΚΚΟΜΕΔ, με την πολύτιμη βοήθεια της Εφορείας Αρχαιοτήτων Πόλης Θεσσαλονίκης και του Μουσείου Βυζαντινού Πολιτισμού Θεσσαλονίκης. Στη διάρκεια της φετινής διοργάνωσης Το Διοικητικό Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ακαδημίας Κινηματογράφου πραγματοποίησε συνεδρίαση στη Θεσσαλονίκη, στη διάρκεια του 66ου ΦΚΘ.

Η τελετή απονομής των 39ων Βραβείων της Ευρωπαϊκής Ακαδημίας Κινηματογράφου θα πραγματοποιηθεί στην Αθήνα τον Ιανουάριο του 2027 και –όπως έχει ήδη ανακοινωθεί– το Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης, ως το μεγαλύτερο κινηματογραφικό φεστιβάλ της χώρας, θα συνδράμει με δράσεις που θα προβάλλουν το έργο και την ιστορία του ελληνικού κινηματογράφου, καθώς και τον ενεργό ρόλο της Θεσσαλονίκης.